Gestrand

Een schip aan de grond vereist weer een andere techniek. Wanneer het niet lukt met één of meer sleepboten het schip vlot te trekken is een andere oplossing nodig. Dan wordt gebruik gemaakt van grondtakels. Zo'n 1000 a 1500 meter van het schip vandaan worden 2 ankers achter elkaar uitgegooid. Een eraan bevestigde staaldraad gaat naar het schip en wordt aan een op het dek van het schip opgetuigde lijn vastgemaakt.

 

Aan dek van het schip wordt een lijn opgetuigd. Een lijn bestaat uit 2 vierschijfsblokken met daar een staaldraad ingeschoren. De 2 blokken moeten zover mogelijk uit elkaar komen te staan. Eén blok wordt aan boord vastgezet, de andere wordt door middel van de genoemde stopper op de uitstaande draad bevestigd. De draad die ingeschoven is, komt met het uiteinde met slagen op de kop van het spil en met hoog water wordt daar op gehieuwd. In samenwerking met de sleepboot wordt het gestrande schip weer naar dieper water getrokken. Enkele kleine sleepbootjes proberen zo dicht mogelijk bij het schip te komen om met de schroef zand rondom het schip weg te draaien. Zo lang de vloed het toelaat wordt er zo gewerkt. Soms verstrijken er weken, voordat een schip weer vlot komt. Er zijn schepen die zichzelf helemaal hebben losgetrokken, wel met behulp van bergers, maar zonder sleepboot. Rederij Doeksen had in West-Terschelling, opgeslagen in loodsen, een grote voorraad ankers en draad. Wanneer een schip op de gronden loopt, is het zaak er snel bij te wezen. Door het gebeuk op de gronden breekt een schip vrij snel in tweeën. De Ecuador is er een goed voorbeeld van. Op het strand is dit gevaar veel minder aanwezig.

 

Een gestrande kotter: de ' UK 79'
Een gestrande kotter: de ' UK 79'